Inspectietool voor de beoordeling van het resterend draagvermogen van bestaande uitkragende balkons Bart Craeye, Universiteit Antwerpen – Faculteit Toegepaste Ingenieurswetenschappen (EMIB onderzoeksgroep) & Odisee University College (Opleiding Bouw) De jaren '70 werden gekenmerkt door een enorme bouwgolf aan betonconstructies waarvan de levensduur na 5jaar indienststelling stilaan bereikt is. Berichten uit de media over falende betonconstructies bereiken ons bijna dagelijks.
Het spreekt voor zich dat deze schadegevallen een enorme maatschappelijke, sociale en economische impact hebben. Beton wordt aanzien als een duurzaam materiaal, indien het juist is ontworpen, uitgevoerd en onderhouden. Echter, op elk van deze drie niveaus zijn er in het verleden al te vaak problemen opgetreden. Los daarvan: het neemt niet weg dat we met een gigantisch arsenaal aan verouderde betonconstructies opgezadeld zitten, die dringend aan een grondige herstel? of onderhoudsbeurt toe zijn. Meer en meer wordt dan ook de vraag gesteld of het wel nog (economisch) te verantwoorden is om de beschadigde betonstructuren überhaupt te herstellen, of men er niet beter aan doet om de constructie te slopen en een nieuwe structuur in de plaats te zetten. Binnen de betonherstelsector is er een enorme onderzoeksgolf gestart, zowel nationaal als internationaal, omtrent de aanpak van bestaande betonconstructies. Concreet vormen (i) de diagnose (welke mechanismen hebben de schade veroorzaakt?) en (ii) de inschatting van het resterend draagvermogen en de restlevensduur (hoe lang kan deze constructie nog veilig blijven (be)staan?) Twee belangrijke te behandelen onderzoekstopics binnen dit project, en dan in het bijzonder toegepast op betonnen balkons in residentiële gebouwen. Een van de problemen is het gebrek aan betrouwbare en toepasbare normeringen voor beoordeling van bestaande betonconstructies. Het opstellen van een betrouwbaar, toepasbaar/gebruiksvriendelijk en wetenschappelijk onderbouwd inspectieprotocol inclusief de ontwikkeling van een bijhorende gedigitaliseerde tool is essentieel en is het ultieme einddoel van dit project, specifiek toegepast op uitkragende balkonbetonstructuren, en dit met een grondige praktijkgerichte én wetenschappelijke basis (grondige visuele inspectie aangevuld met niet?destructieve meettechnieken (elektromagnetische wapeningsdetectie, potentiaalmetingen,…) en labo?onderzoek (chloride?analyse, petrografie,…) inclusief statistische interpretatie en (semi-)probabilistische benadering). De ruwe versie van het protocol is reeds ontwikkeld en toegepast op een bestaande hoogbouw in Brussel. De resultaten van dit betononderzoek worden toegelicht in deze workshop. |