Keynote speaker @ Concrete Day - 18u00

Netbeheerder Elia besloot om een artificieel energie-eiland te laten bouwen in de Belgische Noordzee. Het transporteert de hernieuwbare energie van de windmolenparken op zee naar het hoogspanningsnet op land en verbindt het Belgische net met onder meer het Britse en Deense net. Deze wereldprimeur ligt midden in een van de drukste scheepvaartroutes ter wereld. En Jan De Nul bouwt mee als partner in TM EDISON.

Een wereldprimeur voor de toekomst

België investeert in hernieuwbare energievormen om zich zo klaar te maken voor de Europese energiedoelstellingen van 2030. Een ervan is het verhogen van windenergie op zee, goed voor zo’n 100 GW. Met een capaciteit van 3,5 GW zal het eiland daar een belangrijke bijdrage aan leveren.

Het energie-eiland combineert twee functies met elkaar.

• Enerzijds wordt de hernieuwbare elektriciteit uit de Prinses Elisabeth-zone getransformeerd voor transport naar het vasteland.
• Anderzijds dient het eiland ook als knooppunt met andere energienetten, zoals de Nautilus-link met het VK en de Triton-link met Denemarken. Zo kan energie vlot tussen de netten vloeien om overbelasting te vermijden. 

Ook tijdens de bouw houdt Jan De Nul rekening met de impact van het eiland op de natuur. Aan de buitenrand van het eiland voorziet het bedrijf richels om meeuwen van broedplaatsen te voorzien. Onder water worden reliëfpanelen geplaatst voor klein zeeleven. Verschillende vormen van schuurbescherming en grindbedden rond het eiland bieden een veilige schuilplaats voor vissen.

Zo ontstaat er een echte hotspot voor biodiversiteit.

Prinses Elisabeth-eiland in detail

Vooraleer er op de site wordt gewerkt, voeren we een grondig bodemonderzoek uit om er zeker van te zijn dat alle werkzaamheden veilig, zonder onderbrekingen en zonder onverwachte obstakels kunnen worden uitgevoerd. Daarna egaliseren sleephopperzuigers het zand en maken ze de zeebodem klaar voor de volgende stappen.

Ondertussen worden de caissons gebouwd die de omtrek van het eiland zullen vormen. Deze 23 gewapend betonnen blokken zijn elk 58 meter lang, 28 meter breed en 28 meter hoog, en wegen 20.000 ton per stuk.

Ze worden vervaardigd in de haven van Vlissingen, in vijf productiestappen:

1.     Gieten van de funderingsplaat

2.     Opbouw van de verticale wanden

3.     Integratie van kabelgoten

4.     Plaatsing van de afdekplaat

5.     Toevoeging van golfbrekers

De productie van één caisson neemt ongeveer 85 dagen in beslag, maar dankzij een doorschuifsysteem kunnen er vijf caissons tegelijk worden gebouwd.

Plaatsing van de caissons

Terwijl de caissons in de haven worden gebouwd, legt het steeninstallatieschip Simon Stevin rotsen op de zeebodem om een stevige fundering voor hun plaatsing te creëren.

De caissons, die de contouren van het eiland bepalen, worden over een periode van twee jaar geplaatst. Tijdens de stormachtige wintermaanden worden de werkzaamheden tijdelijk stilgelegd.

Zodra ze klaar zijn, worden de 23 gedeeltelijk verzonken betonnen caissons met sleepboten naar de locatie op zee gebracht. Daar worden ze door baggerschepen gevuld met zand, waardoor ze geleidelijk verder verzinken tot hun definitieve positie op de rotsfundering.

Rondom de caissons worden beschermingen tegen erosie en golfslag aangebracht om schade tijdens hevige stormen te voorkomen.

Tot slot wordt de kern van het eiland opgevuld met zand, dat vervolgens zorgvuldig wordt gecompacteerd. Op dit stabiele en veilige platform zal Elia de nodige elektrische installaties bouwen.